Beschrijving
De laatste kaart
Bekroond met Locus Award 1993 én World Fantasy Award 1993 voor de beste fantasy-roman van het jaar.
‘De laatste kaart is een flamboyante fantasy-roman van eenzame klasse, zonder doldrieste Ronde Tafel-ridders, zonder overdreven heroïek, gruweldaden, bovennatuurlijke verschijnselen, enzovoort, enzovoort, maar met gewone mensen en archetypen. Meesterlijk.’
– New York Times Book Review
Het begint allemaal als Scott Crane tot zijn ontsteltenis ontdekt dat het bijgeloof van zijn pokerende pleegvader Ozzie niet de onschuldige gekte van een beroepsgokker is waarvoor hij het altijd heeft gehouden.
Eenentwintig jaar geleden deed Scott, in weerwil van Ozzies heftige bezwaren, mee aan een vreemd gokspel met Tarotkaarten. Voor de winst die hij daarbij binnensleepte, krijgt hij nu, alsnog, de rekening gepresenteerd. Want: niet alleen Scotts leven loopt gevaar, maar ook dat van de mensen in zijn nabije omgeving, onder wie zijn jongere pleegzus en haar twee kinderen.
Geplaagd door occulte nachtmerries en het uit de drank opgestane spook van zijn overleden vrouw, begint Crane aan een wanhopige strijd, een gevecht dat uiteindelijk zal worden beslist tijdens een herhaling van het gokspel van eenentwintig jaar geleden. Crane hoopt op die manier zijn ziel, zijn leven terug te winnen – en daarbij meteen de mogelijkheid aan te grijpen onsterfelijk te worden…
De laatste kaart – in deze subliem gecomponeerde triomf van de verbeelding biedt Tim Powers de lezer, naast een bloedstollend spannend avontuur, een diepe blik in het hart van zijn hoofdpersoon, de beroepsgokker ‘Vogelverschrikker’ Scott Crane. Tegelijkertijd worden zaken als tijd, verbeelding en werkelijkheid vanuit een uniek-oorspronkelijke invalshoek onder de loep genomen.
