Beschrijving
EEN SWIBBEL VOOR DAG EN NACHT
De diepe rimpels in het voorhoofd van de jongeman ontspanden zich een beetje. Hij gluurde langs Courtland heen de flat in en vervolgde: ‘Het spijt me dat ik u vanavond moet lastig vallen. Maar zoals u waarschijnlijk wel weet, zijn we de laatste tijd nogal druk bezet. Daarom hebben we niet eerder kunnen reageren op uw telefoontje…’
‘Mijn telefoontje?’ herhaalde Courtland. Vanonder zijn losgeknoopte boord begon een dofrode blos van ergernis op te kruipen in zijn hals. Dit had hij natuurlijk weer aan Fay te danken: iets waar hij zo nodig eens naar moest kijken, iets wat voor het huishouden wel weer onontbeerlijk zou zijn.
‘Waar heb je het in vredesnaam over?’ vroeg hij nijdig. ‘Wees eens wat duidelijker.’
De jongeman bloosde, slikte hoorbaar, probeerde te grinniken en zei toen haastig en met schorre stem:
‘Meneer, ik ben de monteur waarom u gevraagd hebt. Ik ben hier om uw swibbel te repareren…’
